Hepimizin ilk etiketi, ikincilere lakap deniyor. Fark ettik ki size ismimiz nereden geldiğini açıklamamışız. Tabii çok merak konusu mu değil soldan sağa, yukarıdan aşağıya saysak bile 10 kişi okuyor zaten yazar ekibi 5 kişi. Olsun iyi ki sizlerde varsınız. İsmimiz bir gün bir yazarımız morley (yazılarına isminin üzerine tıklayarak ulaşarak okuyabilirsiniz #reklamdegiltavsiye ) bulmaca çözerken […]
Merhaba, ben Mehmut beni bilen bilir. Rahatsızlardan Mehmut. Uzun oldu yazmayalı başlığı bizim rahatsızlardan biri atmış dedim bozmayayım. Ben kendimce yazarım. Genelde eğlenceliyimdir. Ama öyle süslü kelimeler bilmem. Rahatsızlardan biriyim. İlaç kullanmam benimde kendime göre rahatlama yöntemlerim var. Fırtınadan korkarım ama esen yel benden rüzgar taştan ne alıyorsa onu alır raconda bilirim ama sadece sitede, […]
Biraz rakı, biraz negatife doğru yuvarlarsanız 33’lük bira herhangi bir şey işte. Bazen yolun bir yarısı bazen babanızın öldüğü yaşta bir bar taburesi üzerinde genelde siyah olur ama bizim tabureler beyaz ama çok dayanıklı değil. Olsun bir şekil oturunca sizi taşıyabiliyor. Hayatın sizin için taşıdığı yükler kadar ağır değil. Bazen bir sır, bazen bir kor, […]
Merhaba, 4-5 ve diğer tüm unsurlarla kendimizce bir şeyler karalıyoruz. Ayrıca yazmakta olduğumuz kitaplarımız bile var :). Bunun için Google’ın otomatik algoritmasından (yani siz ne arıyorsanız onun reklamını göreceğiniz) reklam aldık. Tıklamak zorunda değilsiniz. Ancak tıklarsanız kitaplarımızı bastırabiliriz 🙂 şimdiden çok teşekkürler :D.
Bir kelimeyle tökezledi dilim.Koltuk diyecektim, “kortuk” dedim.O an herkes güldü.Ben de güldüm ama içim bir anlığına sustu.Çünkü bazen bir harf, bütün bir yorgunluğu ele verir. Kortuk…Sarhoş bir kelimeydi.Ağzımdan değil, kalbimden düşmüş gibiydi.Koltuk kadar düz değildi.Kortuk biraz kırılmış, biraz ezilmiş bir kelimeydi.Tıpkı o geceki halim gibi. Bazen dilimizden düşen yanlışlar,aklımızdan kaçan doğrulardır.Belki de dil, akıldan daha […]
Ne kimseyi kırdı, ne kimseyi yüceltti.Sadece yerini buldu cümlenin içinde.Ama işte, bazı kelimeler fazla doğru yerde durduğunda, yanlış insanlar rahatsız olur.O an sustular. Sonra güldüler.Sanki bir kelimeye değil de, anlamın kendisine güler gibi. Bilir misin, herkes konuşuyor artık ama kimse bir kelimenin yükünü taşımıyor.Ben sadece o yükü unutmamıştım.Bir cümleyi toparlarken, bir duyguyu tam anlatmak isterken, […]
Merhaba. Uzun zamandır yoktum buralarda. İş güç efendim, gelecek kaygısı, varoluşsal sancı derken zaman geçip gidiyor. Yakında ah ah nerede o eski bayramlar diyecekmişim gibi geliyor. Neyse, beni soracak olursanız, Gassal Baki gibi ” Gassalim efendim.” Diyemem (korkarım) ama ” Öğrenciyim efendim.” Diyebilirim. Yeterince açıklayıcı oldu bence. Dört kişilik yurt odamda, adalar manzaralı balkonumdan yazıyorum […]
Belki de hikâyem, tam da orada — o sessizlikte başladı. Demiştim ya, hikâyemde aslında beni anlatmıştı biri.Şimdi benim hikâyelerimi benden dinleyin bakalım.Ben beni size nasıl anlatırım? Gece uzun…Ne yazsam diye çok düşündüm.Kelimeler bazen küser insana, bazen de sarılır. Ben ikisini de yaşadım.En güzel hikayemin başladığı anı yazmak istedim bu kez.Uykusuz gecelerimi…Bir anda uyandığım yıllarımı, gidenlerin […]
“Hiç üzülmüyor musun kız?Hiç mi üzen bir şey yok bu aşağılık hayatta seni? Ya da her üzüntünü siyahlara bezenip saklayacak mıydın? “ Böyle düşünüyordum o sabah.Aslında hepimizi üzen şey, bizi anlatacak kimsenin olmamasıydı.Kimse bizim dilimizden konuşmuyor, bizim acımızı duymuyordu.Sonra bir gün, bir yolda yürürken gördüm onu:Siyahlar içinde bir kadın.Yürüyüşü sessizdi, ama bütün şehir onun etrafında […]
Bazıları neşeden bazıları saçma üzüntülerden olan bazıları ise sadece deli deli gülmek istediğimizden. Bazen siz bazen biz bazen de değerli bir şair dokunur hayatımızın bir anlık anlarına örneğin; Yahya Kemal BEYATLI Sessiz Gemi şiirinde diyor ya; Artık demir almak günü gelmişse zamandan Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan. Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır […]
